شادی اگر اینگونه، بسوزان جگرم را

اصلاً بشِکن کنج قفس بال و پرم را

صد بار پریشانی من دیدی و صد حیف

یکبار نشد تا که بگیری خبرم را

یک عمر برای تو غزل گفتم و گفتم

افسوس نخواندیّ و ندیدی هنرم را

در سینه بسی پیرم و فرسوده و بی‌جان

در چهره مبین چهره‌ی همچون پسرم را

وقتی که تو در خاطر من حک شدی، آخر

فرقی نکند روی تو بندم نظرم را

فردا اگر ای دوست! قرار است نباشی

یا رب! کمکم کن که نبینم سحرم را...

گواهی می‌دهم 

به گنجشک‌هایی که از چشم‌های تو

تا قلب من پرواز می‌کنند

گواهی می‌دهم 

که من

یک‌بار عاشقت شدم

و هنوز هم...

غاده السمان

گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن! 

گاه می‌لغزد زبانم، بشنو و باور مکن! 

گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟ 

گفتم آری می‌توانم ... بشنو و باور مکن! 

عشق اگر افسانه می‌سازد که در زندان دل 

چند روزی میهمانم، بشنو و باور مکن!

در جواب نامه‌ی فرهاد اگر شیرین نوشت:

"با همه نامهربانم"، بشنو و باور مکن!

گاه اگر در پاسخ احوال‌پرسی‌های تو 

گفته بودم شادمانم، ...بشنو و باور مکن! 

ﺷﻌﺮ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻟﻄﯿﻔﯿﺎﻥ ، ﻭﯾﮋﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ‏( ﻋﺞ ‏)

ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻫﺎ

ﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﺻﺒﺤﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﯾﻢ

ﺍﻣﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﺍﺯ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺻﻼ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ

ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﯼ ﮔﺬﺭ ﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﺍﻣﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮐﻨﯿﻢ

ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ

ﺗﺎ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪﯼ ﺗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

ﯾﺎﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺑﯿﺎﯼ ﻗﻨﻮﺗﻢ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺍﺳﺖ

ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ﯾﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ

سید مجتبی شجاع

دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز

و به امید نگاهت دل ما مانده هنوز

بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد

لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز

فقرا پیش کریمان که معطل نشوند

منتظر بر سر راه تو جدا مانده هنوز

در نبودت ز دلم صدق و صفا کم کم رفت

مهرت اما به دلم شکر خدا مانده هنوز

می‎شود دیدن روی تو نصیبم یا نه؟

دل من بین همین خوف و رجا مانده هنوز

هر چه که خواسته‎ام داده‎ای اما آقا

با شما یک سفر کرب و بلا مانده هنوز

ای امید همه دل‎های شکسته برگرد

دختری در عقب قافله جا مانده هنوز

به همان ناله‎ی بین در و دیوار قسم

مادرت چشم به راهت به خدا مانده هنوز

ولادت قهرمان فصاحت و بلاغت و مظهر مهربانی و عطوفت
عقیله بنی هاشم، زینب کبری علیها السلام مبارک باد.

   يا زينب كبري (س)

با خبر کرد نسيمي همه ي دنيا را

مطلاطم شده ديدند دل دريا را

گل سرخي که مي از قطره ي شبنم مي زد

مست مي کرد ز بوي نفسش صحرا را

چه صفايي چه هوايي چه دلي داشت زمين

شور مي داد ز حال خوش خود بالا را

چشمهايي به روي چشم دگر وا شد و بعد

دل مجنون کسي برد دل ليلا را

بين آغوش برادر چقدر آرام است

چقدر ناز ربودست دل بابا را

گوييا بار دگر حضرت پيغمبر ديد

عکسي از ماه رخ کودکي زهرا را

زينت خانه ي مهتاب به دنيا آمد

زينب حضرت ارباب به دنيا آمد

چهره اش منعکس از طلعت روي زهراست

عشق بازيش از آن حال و هوايش پيداست

حضرت زينب کبري خودش اقيانوسيست

گرچه چشمان پر از گوهر نابش درياست

اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست

از ازل تا به ابد پرچم زينب بالاست

مادري کرد براي سه امامش زينب

پس ولايت به پرستاري او پا برجاست

سوره ي مريم قرآن نمي از تفسيرش

وسعت روح بزرگش چقدر نا پيداست

بهترين خوبترين خواهر دنيا آمد

حضرت فاطمه ي ديگر دنيا آمد

(مسعود اصلاني)